Rodzaje ran - Pierwsza pomoc dla Twojego pupila

Z różnego rodzaju ranami skóry powstałymi w wyniku skaleczeń lub pogryzień właściciel psa ma do czynienia stosunkowo najczęściej. Każdą ranę  trzeba starannie oczyścić i opatrzyć, używając odpowiednich materiałów i technik opatrywania zależnych od stopnia uszkodzenia - czasami rany duże lub głębokie wymagają szybkiej interwencji lekarskiej w postaci jej zszycia.

Otarcia

to drobne rany powierzchniowe, gdzie uszkodzeniu uległ tylko naskórek. Miejsce otarcia zazwyczaj pokrywa się drobnymi kroplami krwi (co w pewnym stopniu ułatwia samoczynne oczyszczanie rany). Ranę  należy przepłukać i zdezynfekować. Do przemywania rany można zastosować nalewkę z nagietka (Tinctura calendulae), która odkaża ranę i przyspiesza jej gojenie lub  nalewkę z arniki górskiej (Arnica montana), która przyspiesza gojenie, łagodzi ból i obrzęki. Obie nalewki są roztworami alkoholowymi i przed użyciem trzeba je odpowiednio zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii rozcieńczyć. Tego typu uszkodzenia skóry goją się z reguły w ciągu kilku dni. Jeśli zwierzę wykazuje nadmierne zainteresowanie miejscem zranienia i zaczyna je nadmiernie wylizywać można to miejsce zabezpieczyć zakładając stosowny opatrunek lub skorzystać z kołnierza weterynaryjnego.

Rany kłute
powstają w skutek zranienia długim wąskim, przedmiotem (np. nadepnięcie na gwoździa, przebicie wąskim patykiem, strzałą). Rana tak nie zieje, brzegi jej zazwyczaj  szybko zarastają. Miejsce rany należy zdezynfekować i obserwować w przypadku braku postępów w gojeniu należy zasięgnąć rady lekarza weterynarii.

Rany cięte (szczególnie - opuszki palców)

Powstają najczęściej na skutek nadepnięcia psa na ostry przedmiot  i przecięcia skóry o szkło , nóż , brzegi puszki itp. Brzegi ran są równe,  krwawią na ogół bardzo obficie. Ze względu na stały kontakt z podłożem i możliwości zanieczyszczenia rany trzeba położyć duży nacisk na zdezynfekowanie i opatrzenie uszkodzonego miejsca.
Należy dokładnie sprawdzić, czy w łapie psa nie pozostały resztki wbitego ciała obcego (np. resztki szkła) i ewentualnie usunąć je za pomocą pesety. W przypadku wystąpienia krwotoku lub , gdy rana jest bardzo głęboka należy przyłożyć gazik zamoczony w zimnej wodzie do rany, a następnie założyć opaskę uciskową i natychmiast udać się do lekarza weterynarii. W przypadku mniejszego krwawienia można użyć gazika i zwykłego bandaża. Nie należy używać waty do tamowania krwotoków, gdyż jej kłaczki mogą przylgnąć do rany i będzie je później trudno usunąć. Należy pamiętać, aby ranę utrzymywać w czystości i podczas spacerów zabezpieczać ją przed podrażnieniem i zanieczyszczeniem zakładając odpowiedni opatrunek , a na to  skarpetkę  lub specjalnego buta.

Rany tłuczone

Powstają wskutek pęknięcia skóry i głębiej leżących tkanek pod wpływem uderzenia tępym przedmiotem (np.: uderzenie pałką). Uraz powoduje oprócz rozerwania ciągłości skóry, zgniecenie tkanek. Brzegi rany są nierówne i obrzęknięte. W otoczeniu rany występują krwawe podbiegnięcia. Naczynia krwionośne są przerwane i zgniecione w promieniu kilku centymetrów - więc krwawienie jest znacznie mniejsze, niż w ranach ciętych. Tkanki tworzące ścianę rany obumierają, a zalegające skrzepy stanowią dobrą pożywkę dla bakterii. Stłuczenie ścian rany uniemożliwia wczesny zrost i pozbawia ją odporności na zakażenie. Miejsce rany zanieczyszczonej należy zdezynfekować i udać sie po poradę do lekarza weterynarii.

Rany kąsane powstające po ugryzieniach innych zwierząt

Zwierzę miażdży szczękami tkanki na znacznie większym obszarze, niż dziurawi skórę. Mały otwór rany przebity kłem jest otoczony szeroką warstwą zgniecenia. Takie rany są najczęściej zanieczyszczone przez ślinę zwierząt, oraz znajdujące się na ich kłach zarazki i bakterie, które mogą być przyczyną wtórnych zakażeń, dlatego rany kąsane goją się zazwyczaj źle. Przy pojedynczym niedużym ugryzieniu wystarczy zdezynfekowanie rany i jej wnikliwa obserwacja. Wokół rany wycinamy zakrwawione posklejane włosy. Uszkodzone miejsce dezynfekujemy łagodnym środkiem (rivanol, woda utleniona). W przypadku rozległego pokąsania  i dużych otwartych sączących ran należy je w miarę możliwości zabezpieczyć doraźnie i  natychmiast udać się do lekarza weterynarii

Rany postrzałowe

Niestety coraz częściej słyszy się o postrzeleniach psów szczególnie w rejonach zalesionych. Powstałe w skutek postrzelenia rany  różnią się od innych rozległością uszkodzenia tkanek. Nawet pozornie mała rana postrzałowa łączy się z rozległymi uszkodzeniami otaczających tkanek , jak również narządów wewnętrznych. W takim przypadku możemy jedynie podjąć kroki w zależności od stanu psa , następnie doraźnie ranę zabezpieczyć i natychmiast udać się z psem do lekarza weterynarii.